BOSSANOVA DO PODUSZKI - Maryla Rodowicz

Przypłynęła z wielkich rzek bossanova, szabada,
czyste serce ma, jak śnieg, choć mówią o niej tu inaczej.
Na śniadanie cukier je, nocą pije biały gin,
a nad ranem, gdy ja śpię, cichutko z zimna drży i płacze.

Wezmę cię do łóżka, nie płacz już, głuptasie,
patrz, tu jest poduszka i dla ciebie jasiek -
wybacz, że nago śpię...
Ogrzej się na płatkach, szmatkach i różyczkach,
tu, gdzie sny są moje, będzie i muzyczka -
wybacz, że nago śpię...

Mig...