KROPELKA ROSY, KROPLA KRWI - z oratorium HABITAT
(Muz.: Piotr Rubik, sł.: Roman Kołakowski)

Pory dnia i pory roku, to zamiana ciepła w chłód
i jaskrawości w cień.
Nie wie nikt, czym dobro jest, czym zło,
póki nie zrani go róży cierń.

Kropelka rosy, kropla krwi,
na wieki wieków ja i ty,
wezbrany zapach płatki rozchyla,
różami pachnie wieczność i chwila...
Zamglone oczy, drżący głos,
na wieki wieków wspólny los.
Pierwsze wyznania, pierwsze wzruszenia
zachowaj, Panie, od zapomnieni...